Barne-borroka

Ez zaitez larritu, grazi bizitzaren gauza zoragarriak gogartzean, gizon zaharraren beste ahotsa —barne-barnean, leunkiro— entzuten baduzu.

«Heriotz gorputza» da, bere eskubide galduen bila deika dabilena… Nahikoa duzu grazia: zintzo izan zaitez eta garaile irtengo zara.

Mundua, deabrua eta haragia abenturazale batzuk dira, zeure barruan daramazun basatiaren ahultasunaz baliatuz, ezer balio ez duen atsegin baten truke, zuk zureJaungoikoaren odol bizi eta berreroslean bustitako urre fin, perlak, brilianteak eta errubiak, zure betikotasunaren ordain eta altxor direnak, beraiei eman diezazkiezun nahi dutenak.

Entzuten duzu? —Beste bizibide, beste leku, beste maila eta beste lanbide batean on askoz handiagoa egingo zenuke. —Egiten duzuna egiteko, ez da adimen handirik behar!…

Ba nik hauxe esaten dizut: Jarri zaituzten lekuan poz ematen diozu Jaungoikoari…, eta infernutik datorkizun lilura baizik ez da, argi eta garbi, zu pentsatzen ari zinen beste hori.

Larritu eta tristatu egiten zara zure Jaunartzeak hotzak, lehorrak direlako. —Sakramentua hartzera zoazenean, esadazu: zeure buruaren bila ala Jesusen bila zoaz? —Zeure burua bilatuz gero, baduzu tristatzeko arrazoirik… Baina —behar bezala— Kristo bilatzen baduzu, Gurutzea baino seinale hoberik nahi al duzu, aurkitu duzula jakiteko?

Beste erorialdi bat… eta, nolako erorialdia!… Etsita geratu?… Ez horixe: zeure burua behera ezazu eta zoaz, zure Ama Mariaren bitartez, Jesusen Maitasun Errukiorrarengana. —«Miserere» bat eta, gora bihotz hori! —Has zaitez berriro.

Oso sakona izan da zure erorialdia! —Has zaitez zimenduak hor behean jartzen. —Apal izan zaitez. —«Cor contritum et humiliatum, Deus, non despicies». —Jaungoikoak ez du gutxietsiko bihotz apal eta damutua.

Zu ez zoaz Jaungoikoaren aurka. —Zure erorialdiak ahulkeriak dira. —Ongi dago: baina ahulkeria horiek, hain sarritan izaten dira! —saihesten ez baitakizu— zu gaiztotzat hartzerik ez baduzu nahi, gaizto eta inozotzat hartu beharko zaitudala.

Guztiz ez nahi izatea da zure nahia, arriskutik urruntzea erabakitzen ez duzun arte. —Ez ezazu zeure burua engainatu nahi, ahula zarela niri esanaz. —Zu… koldarra zara, eta ez da berdin.

Zure espirituaren dardara hori, inguratzen zaituen tentaldia, arimako begiak estaltzen dizkizun benda bat bezalakoa da.

Ilunbetan zaude. —Ez saiatu bakarrik ibiltzen, bakarrik erori egingo baitzara. —Joan zaitez zure Zuzendariarengana —buru egiten duenarengana— eta berak entzunaraziko dizkizu Rafael Goiaingeruak Tobiasi zuzendutako hitzak:

«Forti animo esto, in proximo est ut a Deo cureris». —Izan adore, Jaungoikoak laster sendatuko zaitu eta. —Esaneko izan zaitez, eta eroriko zaizkizu ezkatak, begietatik benda eroriko zaizu, eta Jaungoikoak graziaz eta bakez beteko zaitu.

Ez dakit neure buruari uko egiten!, idazten didazu, etsita. —Eta nik erantzuten dizut: Baina, saiatu al zara bitartekoak jartzen?

Zorionekoak munduko zoritxarrak! Pobretasuna, negarra, gorrotoak, bidegabekeria, desohorea… Dena dezakezu indartzen zaituen Harengan.

Jasaten duzu… eta ez zenuke kexatu nahi. —Ez dio axolik kexatzen bazara ere —hori baita gure haragi gaixoaren berezko erantzuna—, zure nahimenak, orain eta beti, Jaungoikoak nahi duena nahi duen bitartean.

Ez inoiz etsi. Lazaro hila eta usteldua zegoen: «jam foetet, quatriduanus est enim» —Kiratsa dario, lau egun baitaramatza lurperatua, esaten dio Martak Jesusi.

Jaungoikoaren goiargia entzun eta jarraitzen badiozu— «Lazare, veni foras!» —Lazaro, zatoz kanpora!—, Bizitzara itzuliko zara.

Kosta dela! —Badakit. Baina, aurrera!: inor ez da saritua izango —eta, nolako saria!— adorez borrokatzen duena baizik.

Zure eraikin espirituala kulunkatzen bada, dena airean dagoela iruditzen bazaizu…, Jesus eta Mariarenganako konfiantzan oinarritu zaitez, harri tinko eta ziur horren gainean eraiki behar izan baitzenuen hasieratik.

Oraingoan froga luzea da. —Agian —baita ziur ere— honaino ez zenuen ongi eraman… oraindik giza pozgarrien bila zenbiltzalako. —Eta zure Aita Jaungoikoak errotik kendu zizkizun, Bera beste euskarririk ez dezazun izan.

Dena berdin zaizula? —Ez zaitez zeure burua engainatu nahian ibili. Orain bertan Jaungoikoarengatik zure bihotza sartu zenuen zenbait pertsona eta enpresei buruz galdetuko banizu, norberaren gauzetaz hitz egiten duenaren arduraz erantzungo zenidake, kementsu!

Ez zaizu dena berdin: izan ere, ez zara nekaezina…, eta denbora gehiago behar duzu zuretzat: denbora hori, azkenean, zure eginkizunetarako ere izango da, zu baitzara lanabesa.

Bihotzean su eta ur, hotz eta bero, grinatxoak eta Jaungoikoa dituzula esaten didazu…: kandela bat San Migeli piztua eta bestea deabruari.

Lasaitu zaitez: borroka jarraitu nahi duzun bitartean, ez daude bi kandela, bat bakarra baizik, Goiaingeruarena.

Etsaiak ia beti honela jokatzen du aurka egingo dioten arimekin: maltzurki, leunkiro: arrazoi… espiritualak!: ez nabarmentzea… —Eta gero, erremediorik ez dagoela dirudienean (badago), lotsagabeki…, ea Judasen moduko etsipenik, damu gabekorik, lortzen duen.

Giza pozgarri haiek galtzean, bakardade sentipenak bete zaitu, amildegi ilun batean hari mehe batetik zintzilik izango bazina bezala. —Eta badirudi zure deadarra, zure oihuak, laguntza eske, inork ez dituela entzuten.

Ongi merezia duzu bakardade hori. —Apal izan zaitez, ez ibili zeure burua eta zure erosotasunaren bila: maita ezazu Gurutzea —jasatea ez da aski— eta Jaunak zure otoitza entzungo du. —Eta zure zentzuak baretuko dira. —Eta zure bihotza berriz itxiko da. —Eta bakea izango duzu.

Haragi bizitan. —Horrela sentitzen zara. Denak min ematen dizu, ahalmenetan eta zentzuetan. Eta dena tentagarri bihurtzen zaizu…

Apal izan zaitez —berriro esaten dizut—: ikusiko duzu zein azkar ateratzen zaituzten egoera horretatik: eta mina poz bihurtuko zaizu: eta tentaldia sendotasun tinko.

Baina, bitartean, bizkortu ezazu zure sinesmena; itxaropenez bete zaitez; eta egin itzazu Maitasun egintzak etengabe, ahozkoak soilik direla pentsatu arren.

Gure sendotasun osoa emana da.

O, ene Jaungoiko!: egunetik egunera ziurtasun gutxiago dut nigan eta gehiago Zugan.

Zuk uzten ez baduzu, Berak ez zaitu utziko.

Dena Jesusengandik itxaron ezazu: zuk ez duzu ezer, ezer ez duzu balio, ezin duzu ezer. —Berak egingo du dena, zu bere besoetan jartzen bazara.

O, Jesus! —Zugan dut atsedena.

Zure Jaungoikoarengan bego beti zure uste ona. —Berak ez du borrokarik galtzen.