Ikasketa

Jakintsu izan daitekeenari, ez diogu ez izaterik barkatzen.

Ikasketa. —Esanekotasuna: «non multa sed multum».

Otoitz egiten duzu, zeure burua hilduratzen duzu, apostolutzako mila lanetan sartua zaude…, baina ez duzu ikasten. —Ba, aldatzen ez bazara, ez duzu balio.

Ikastea, edozein lanbide heziketa dela, betebehar larria da gure artean.

Ordu beteko ikastaldia, gaur egungo apostoluarentzat, ordu beteko otoitza da.

Jaungoikoa zure adimenaren bidez zerbitzatu behar baduzu, ikastea betebehar larria da zuretzat.

Sakramentuak maiz hartzen dituzu, otoitz egiten duzu, garbia zara… eta ez diharduzu ikasten… —Ez esan niri ona zarenik: bihozbera bakarrik zara.

Lehen, giza jakituria —zientzia— oso mugatua zenez, bazirudien gizon jakintsu bakar batek egin zezakeela gure Sinesmen Santuaren defentsa eta apologia.

Gaur egun, zientzia modernoaren hedapena eta sakontasuna dela eta, apologistek elkarren artean lana banatu behar dute Eliza alor guztietan zientifikoki defendatzearren.

—Zuk… ezin duzu eginbehar hori alde batera utzi.

Liburuak: ez itzazu erosi kristau jakitun eta zentzudunen aholkurik gabe. —Alferrikako gauza bat edo kaltegarri den zerbait eros zenezake.

Zenbatetan uste dute besapean liburu bat daramatela… zabor pila daramatelarik!

Ikas ezazu. —Adorez ikas ezazu. —Gatz eta argi izango bazara, zientzia, gaitasuna behar duzu.

Ala, alfer eta patxadazele izateagatik, jakituria goitik ixuriko zaizula uste al duzu?

Ongi egiten duzu ikasten ahaleginduz, barne-bizitza lortzen ahalegin bera jarriz gero.

Ez ahaztu irakatsi aurretik irakasten dena egin behar dela. —«Coepit facere et docere», dio Jesukristori buruz Eskritura Santuak: egiten eta irakasten hasi zen.

—Aurrena, egin. Zuk eta nik ikas dezagun.

Lan egin ezazu. —Lanbide zeregin baten ardura daukazunean, zure gogo bizitza hobetuko da: eta gizontsuago izango zara, orain jaten zaituen «gogaikarri izate» hori baztertuko baituzu.

Hezitzaile: Zure ikasleek munduko zientzia lor dezaten, metodo onena bilatu eta erabiltzen jartzen duzun ahalegin ukaezina, jar ezazu kristau aszetika ezagutu eta erabiltzen ere, hori baita haiek eta zu hobeak izateko bide bakarra.

Kultura, kultura! —Ederki: inork ez gaitzala irabazi kultura bilatzen eta lortzen.

—Baina, kultura bidea da, ez helburu.

Ikasle: Jainkozaletasun sendo eta bizian hez zaitez, ikasketan gailendu, lanbide apostolutzaren irrika sendoa senti ezazu. —Eta zure erlijio eta zientzia heziera sendoaren bidez, hedapen azkar eta handiak agintzen dizkizut nik.

Zure kultura eraikitzeak bakarrik arduratzen zaitu. —Eta zure arima eraiki beharra dago. —Horrela lan egingo duzu behar bezala, Kristorengatik: Bera munduko Errege izan dadin, giza ekitaldi guztietan, begiak zerurantz zuzenduta, ospez jardun diren pertsonak behar dira; eta ekitaldi horietatik isilean —eta eraginkortasunez— lanbide apostolutzan lan egin dezaketenak.

Zure nagikeria, zure utzikeria eta zure alferkeria, koldarkeria eta erosokeria dira —kontzientziak etengabe hala erakusten dizu—, baina «ez dira bide».

Lasai gera zaitez iritzi ortodoxoa azaldu bazenuen, entzuleak, maltzurkeriaz, gaizpide hartu arren. —Fariseu gaizpidea baita harena.

Ez da nahikoa jakintsu izatea, kristauon izateaz gain. —Zure izaera zakarrazuzentzen ez baduzu, zure apostolu grina etazure zientzia heziera onarekin ez badituzu bateratzen, ez dut uste santu izan zintezkeenik. — Eta, jakintsu bazara, izanagatik ere, mandoa bezala, aska bati lotuta egon beharko zenuke.

Handikeri itxura horrekin, nekagarri eta desatsegin agertzen zara, barregarri geratzen, eta okerrago oraindik, zure apostolu lanari indarra kentzen diozu.

Ez ahaztu «hala-holakoek» ere jakintsuegi izateaz huts egin dezaketela.

Zure esperientziarik ezak zaramatza handiuste, harrokeria horretara, zure ustez ospe antza ematen dizun horretara.

—Bidera zaitez, mesedez. Ergel eta guzti, zuzendaritza karguez arduratzera hel zintezke (behin baino gehiagotan ikusi izan da), eta, zure dohainik ezaz jabetua ez bazaude, aholku dohaina dutenei entzuteari uko egingo diozu. —Eta, zure norabiderik gabeko aginteak egin dezakeen kaltean pentsatzeak ere, beldur ematen du.

Akonfesionaltasuna. Neutraltasuna. —Beti eraberritu nahi izaten dituzten mito zaharrak.

Saiatu al zara pentsatzen, zein zentzugabeko gauza den katoliko izateari uztea, Unibertsitatean edo Lanbide Elkartean, Biltzar jakintsuan edo Parlamentuan sartzean, txapela atean uzten duenaren antzera?

Ongi erabil iezadazu denbora. —Pikondo madarikatuaz ez zaitez ahatz. Zerbait egiten zuen, noski: hostoak eman. Zuk bezala…

—Ez esan niri aitzakiak dituzunik. —Ez zion balio izan pikondoari —Ebanjelariak dio— piku garaia ez izateak, Jauna piku bila joan zenean.

—Eta antzu geratu zen betiko.

Giza irabazpideetan dabiltzanek denbora urrea dela diote. —Gutxi deritzot: arima irabazpideetan gabiltzanontzat denbora, zerua da!

Ez dut ulertzen nola kristau zarela esan eta alfer hutsaren bizitza hori eramaten duzun. —Ahaztu al zara Kristoren bizitza lanpetuaz?

Bekatu guztiak —esan didazu—, lehenengo astialdiari itxaroten ari direla dirudi. Astialdia bera bekatu izan behar da!

—Kristorengatik lanari ekiten dionak ez du une hutsik izan behar, atsedena ez baita ezer ez egitea: ahalegin gutxiago eskatzen duten ekintzetan aritzea baizik.

Alferkerian egotea ulertezina da apostolu arima duen gizon batengan.

Ezar iezaiozu naturaz gaindiko arrazoi bat zure eguneroko zeregin profesionalari eta lana santutuko duzu.

Eskritura Santuaren erreferentziak
Eskritura Santuaren erreferentziak
Kapitulu hau beste hizkuntza batean