Puntuen zerrenda

Ebanjelio Santuetan Pilatoren galdera irakurtzea gogorra egiten zaigu: «Zein nahi duzue askatzea, Barrabas ala Jesus, Kristo deritzana?» —Negargarriagoa da erantzuna entzutea: «Barrabas!».

Ikaragarriagoa oraindik, nire bidetik aldentzean, askotan!, nik ere «Barrabas!» esan dudala ohartzea, beste hau erantsiz «Kristo?… “Crucifige eum!” —Josi Gurutzean!».

Ez dut mirarien beharrik: Eskrituran azaltzen direnekin nahikoa dut. —Beharrezkoa dut, ordea, zuk zure eginbeharra bete eta graziari erantzutea.

«Sine me nihil potestis facere!» Argi berria, hobeto esateko, Betiko Argia den Ebanjelio Santuaren argitasun berriak nire begientzat.

—Harritu al nazakete «nire»… tontakeriak?

—Sar dezadan Jesus nire gauza guztietan. Eta, orduan, ez da tontakeriarik izango nire jokaeran: eta, egokiago hitz egitearren, aurrerantzean ez dut nire gauzak esango, «gure gauzak» baizik.

Baina… eta bideak? —Pedro eta Paulorenak berak dira, Domingo eta Frantzisko, Ignazio eta Xabierrenak: Gurutzea eta Ebanjelioa…

—Txikiak deritzozu, ala?

Ez naiz «mirarizale». —Esan nizun, behar baino mirari gehiago dauzkadala Ebanjelio Santuan nire fedea sendotzeko. —Baina pena ematen didate kristau batzuk —haien artean elizkoiak ere badaude, «apostoluak!»—, ezohiko bideez edo naturaz gaindiko gertakizunez hitz egiten entzutean irribarre egiten dutenak. —Horiei, hauxe esateko gogoa datorkit: bai, orain ere badira mirariak: geuk egingo genituzke federik bagenu!

Jaungoikoa betikoa da. —Arima fededunak behar dira: eta Eskritura Santuan irakurtzen ditugun mirariak berrituko dira.

—«Ecce non est abbreviata manus Domini» —Jaungoikoaren besoa, bere ahalmena, ez da laburtu!

Zure adiskide horretaz esaten didazu,sakramentuak maiz hartzen dituela, bizitza garbikoa dela, eta ikasle ona. —Baina ezomen da «egokitzen»: buru ukamenaz eta apostolutzaz hitz egiten badiozu, tristatu eta joan egiten zaizu.

Ez zaitez kezkatu. —Ez da zure apostolu grinaren porrota: Ebanjelariak kontatzen duen gertaera da, hitzez hitz: «guztiz ona izan nahi baduzu, zoaz, saldu zeure ondasunak eta eman behartsuei» (ukamena)… «gero, zatoz eta jarraitu niri» (apostolutza).

Gazteak ere «abiit tristis» —goibeldurik alde egin zuen: ez zion graziari erantzun nahi izan.

Gatza zara zu, apostolu arima. —«Bonum est sal» —gauza ona da gatza, irakurtzen da Ebanjelio Santuan, «si autem sal evanuerit» —baina gatza gezatzen bada…, ez du ezer balio ez lurrerako, ez ongarritarako; kanpora botatzen da, alferrikako gauza bezala.

Zu gatza zara, apostolu arima. —Baina gezatzen bazara…