Puntuen zerrenda

Otoitzean hunkitu zaituzten hitz horiek gorde itzazu gogoan, eta errepika itzazu, astiro, behin eta berriz egunean zehar.

Erloju hondatua, orduz kanpo jotzenduenaren antzekoa zarela esan didazunoizbait: zure otoitzaren orduan hotz, lehor etaelkor zaude: eta ustekabean, kalean, egunerokozereginetan, hiriko zarata eta zalapartaren erdian, edo zure lan profesionalaren sosegu lanpetuan, otoitzean topatzen duzu zeure burua…Orduz kanpo? Baliteke; baina ez alferrik galdu zure erlojuaren kanpai hots horiek. —Espirituak nahi duen lekuan ematen du arnasa.

Madrileko frontea. Hogeiren bat ofizial lagunarte jator eta alaian. Kanta bat entzuten da, gero bestea eta beste bat.

Bibote beltzeko tenientetxo hark lehenengoa bakarrik entzun zuen:

Bihotz erdibiturik

ez dut nahi nik;

nirea ematekotan,

ematen dut osorik.

«Nolako gogortasuna nire bihotza osorik emateko!» —Eta mantso-mantso eta oparo sortu zen otoitza.

Otoitz arima batek honela zioen: asmoetan, izan dadila Jesus gure helburu; nahietan, gure Maitasun; hizketan, gure gai; egintzetan, gure eredu.

Ikusi al duzu haurren esker ona? —Haiek bezala egin ezazu, onean eta txarrean Jesusi esanaz: «Zein ona zaren! Zein ona!…».

Esaldi hau, bihotzez esanda, bakera eramango zaituen haurtzaro bidea da, algara eta negar neurtuez eta Maitasun neurrigabeaz.