Bideak

Baina… eta bideak? —Pedro eta Paulorenak berak dira, Domingo eta Frantzisko, Ignazio eta Xabierrenak: Gurutzea eta Ebanjelioa…

—Txikiak deritzozu, ala?

Apostolutza enpresetan mundu honetako baliabideak (2 + 2 = 4) aintzakotzat hartzea ongi dago —betebehar bat da—, baina ez ahaztu —inoiz!— beste batugai bat kontuan hartu behar duzula, zorionez: Jaungoikoa + 2 + 2…

Zuzen zerbitza ezazu zure Jaungoikoa,zintzo izan zatzaio… eta ez izan ezeren ardurarik: egia biribila baita honako hau: «Jaungoikoaren erregetzaz eta haren nahia betetzeaz arduratzen bazara, beste gauza guztiak —gaia, baliabideak— gehigarritzat emango dizkizu Berak».

Alden ezazu zugandik zure ezereza ezagutzeak sortzen dizun etsipen hori. —Egia da, bai: zure ospe ekonomikoaren aldetik, hutsa zara…, gizarte ospez, hutsa ere…, eta zure bertute eta gaitasunaz beste huts bat…

Baina, huts horien ezkerrean Kristo dago… Eta, a zer neurrigabeko zenbakia ateratzen den!

Ez zarela… inor. —Beste batzuek antolaketa, prentsa eta propaganda alorretan gauza bikainak egin dituztela eta orain ere egiten dituztela. —Baliabide guztiak dituztela eta zuk, ordea, batere?… Ederki, Ignazioz oroit zaitez:

Alkala-ko doktoreen artean, ezikasia. —Pobrea, ezin pobreago, Pariseko ikasleen artean. —Jazarria, iraindua.

Hori duzu bidea: maita eta sinets ezazu eta, jasan!: zure Maitasuna, zure Fedea eta zure Gurutzea dira bihotzean daramazun apostolutza irrika gauzatu eta betikotzeko bide hutsezinak.

Dohakabe zarela aitortzen duzu. Eta horixe zara. —Horrela izan arren —areago: horregatik— aukeratu zintuen Jaungoikoak.

—Beti erabiltzen ditu tresna desegokiak: «egintza» berea dela ikus dadin.

—Zuri malgutasuna baizik ez dizu eskatzen.

Jaungoikoari zeure burua «eskaintzen» diozunean, ez da izango zure baikortasuna mugiaraziko duen zailtasunik.

Zergatik gordetzen dituzu txoko horiek zure bihotzean? —Zeure burua guztiz eskaintzen ez duzun artean, alferrik da beste norbait Hari eraman nahi izatea.

—Tresna kaxkarra zara.

Baina, oraindik ere!, boteretsuen oniritzia, babesa eta atsegina behar ote dituzu Jaungoikoak nahi duena egiten jarraitzeko?

—Boteretsuak aldakorrak izaten dira eta zuk, berriz, iraunkorra izan behar duzu. Eskerronekoa izan zaitez laguntzen badizute. Eta arbuiatzen bazaituzte, segi arduratu gabe.

Ez ardurarik izan. «Zuhurrek» beti erokeria deitu izan diete Jaungoikoaren egintzei.

—Aurrera, ausarki!

Ikusten duzu? Hari bat eta beste bat, eta beste asko, ongi txirikordatuak, pisu izugarria altxa dezakeen soka osatzen dute.

—Zu, eta zure anaiak, zuen borondateak bat eginik Jaungoikoarena betetzearren, oztopo guztiak gainditzeko gai izango zarete.

Jaungoikoa bakarrik bilatzen denean, apostolutza lanak aurrera eramateko, gure adiskide on batek ematen zuen abiaburu hura erabil daiteke : «Behar dena gastatzen da, nahiz eta gastatzen dena zor izan».

Zer axola zaizu mundu osoa eta bere botere guztiak zure aurka badauzkazu ere? Zu… aurrera!

—Salmoaren hitzak errepika itzazu: «Jauna dut argi eta salbamen: nork beldurtuko nau?… “Si consistant adversum me castra, non timebit cor meum”. —Etsaiez inguraturik ikusi arren, nire bihotza ez da ikaratuko».

Aurrera! Zuk… badezakezu. —Ikusten al duzu Jaungoikoaren graziak Pedro loti, ukatzaile eta koldar harekin… edo Paulo jazarle, gorrotatzaile eta tematsu harekin egin zuena?

Tresna izan zaitez: urrezko edo altzairuzko, platinozko edo burdinezko…, handi edo txiki, fin edo latz…

—Denak dira baliagarriak: bakoitzak bere betebeharra du. Izaki materiadunak bezala: nor ausartuko da esaten zurginaren zerrotea ez dela zirujauaren pintzak bezain baliagarria?

—Tresna izatea da zure betebeharra.

Bai. Eta zer? —Ez dakit zergatik atzera jotzen duzun arimen aldeko lan horren aurrean —ezkutuko harrokeriaz ez bada: perfektu zarelakoan zaude eta—, erakarri zintuen Jaungoikoaren suak, zoratzen zaituzten argi eta beroaz gain, batzuetan lanabesen ahuleriaren kea sortzen duelako.

Lanik… badago. —Lanabesek ezin daitezke lizunduta egon. —Badira arauak lizuna eta herdoila galarazteko ere. Horiek betetzea nahikoa da.

Zure apostolutza enpresari datorkion diru arazoak ez diezazula lorik kendu. —Gehi ezazu zure konfiantza Jaungoikoarengan, egin ezazu gizabidez ahal duzuna, eta, ikusiko duzu zein azkar dirua ez den arazo!

Ez utzi gauzak egin gabe tresnarik ez edukitzeagatik: ahal den bezala hasten da. —Gero betekizunak berak sortzen du erabidea. Balio ez zuten batzuk, gai gertatzen dira. Besteei ebakuntza bat egiten zaie, nahiz eta min eman —«zirujau» bikainak izan dira santuak!—, eta aurrera segitzen da.

Sinesmen bizi eta zorrotza. Pedrorena bezalakoa. —Daukazunean —Berak esana da—, zure apostolutza enpresaren aurka altxatzen diren mendiak, gizabidez ezin gainditu diren eragozpenak, baztertuko dituzu.

Bihotz zuzena eta borondate ona: bi gauza hauek izanik eta Jaungoikoaren nahia betetzeari begira zaudela, zure Maitasun ametsak beteta eta zure arimekiko egarria ase ikusiko dituzu.

«Nonne hic est fabri filius? Nonne hic est faber, filius Mariae?» —Ez al da hau, ba, arotzaren semea? ¿Ez al da arotza, Mariaren semea?

—Jesusi buruz esandako hau, baliteke zutaz ere esatea, erdi harriturik, erdi isekaz, «behin eta betiko» Jaungoikoaren Nahia bete eta tresna izan nahi duzunean: Baina, ez al da hau harako hura?…

—Isil zaitez. Eta zure egintzek egiazta dezatela zure eginkizuna.