Apostolua

Gurutzea zure bularrean?… —Ederki. Baina… Gurutzea zure sorbaldan, Gurutzea zure haragian, Gurutzea zure adimenean. —Horrela biziko zara Kristorengatik, Kristorekin eta Kristorengan: horrela bakarrik izango zara apostolu.

Apostolu arima: aurrena zu. —Jaunak,San Mateoren bitartez, esan du: «Epaiegunean askok esango didate: Jauna, Jauna! Ezal genuen, bada, zure izenean hitz egin eta zureizenean deabruak bota eta zure izenean mirariasko egin? Baina nik erantzungo diet: ez zaituztet inoiz ezagutu; alde niregandik, gaizkileok!».

Ez dadila izan —esaten du San Paulok— besteei irakatsi ondoren neu gaitzetsia gerta nadin.

San Ignazioren aiurri militarrak deabru burua beste milaka deabruei dei egiten azaltzen digu, estatu, probintzia, hiri eta herrixketan banatzen dituela, «sermoi» baten bidez burni eta kateak botatzera aginduz, inor loturarik gabe ez dezaten utz…

Buruzagi izan nahi zenuela esan zenidan: eta… zertarako balio du buruzagi kateatuak?

Begira: apostoluak, beren akats nabari, ukaezinak eta guzti, zinezkoak, xaloak…, gardenak ziren.

Zuk ere badituzu akats nabari eta ukaezinak. —Ez dakizula xalotasunik falta!

Arima bati buruz diote, Jaunari otoitzean «Jesus, maite zaitut» esatean, zerutik erantzun hau entzun zuela: Egintzak dira Maitasun, ez hitz ederrak».

Pentsa ezazu ez ote duzun zuk ere erantzuki maitekor hori merezi.

Apostolu grina, zuri opa dizudan apostoluen erotasun jainkotiarra da, eta seinale hauek ditu: Maisuarekin harremanak izateko gosea, arimen aldeko ardura etengabea; ezerk hausten ez duen iraupena.

Ez zaitez zure garaipenetan lo gelditu. —Gizabidez ere jokaera hori egoki eta dotorea ez bada, zer gerta daiteke garaipenak —orain bezala— zureak ez, baina Jaungoikoarenak direnean?

Menpean jartzera, deuseztatzera zoaz apostolutzara: ez zure irizpidea ezartzera.

Ez zaitezte inoiz ere egintza luze eta otoitz laburreko gizon edo emakume izan.

Beste Jainko gizon baten ohituretan gaitzetsiko zenukeen erosotasun eta aisetasunik gabe bizitzen saia zaitez zure borondatez.

Begira: Ebanjelioak aipatzen duen gari alea zara zu. —Lurperatzen eta hiltzen ez bazara, ez da fruiturik izango.

Munduko gizon eta emakume izan zaitezte, baina ez gizon edo emakume munduzaleak.

Ez ezazu ahatz batasuna bizitzaren seinale dela: banatzea, usteltzea da, gorpuaren ezaugarri ziurra.

Obeditzea…, bide ziurra. —Buru denari itsuki obeditzea…, santutasun bidea. —Zure apostolutzan obeditzea…, bide bakarra: Jaungoikoaren ekintza baten, obeditu edo alde egitea izan behar baita espiritua.

Gogoan eduki ezazu, seme, ez zarela gauza on bat egiteko beste arimekin elkartzen den arima bat bakarrik.

Hori, asko izanik…, gutxi da. —Kristoren aginduzko mandatua betetzen duen Apostolu zara.

Zurekin harremanak dituenak, ezin dezala zutaz esan beste pertsona hark nahiko zentzu onez oihuka zioena: «Gizon zintzoz honeraino nago…». Eta buru gaina ukitzen zuen.

Jaungoikoaren Maitasuna eta arimen ardura besteei zabaldu behar diezu, horiek era berean hirugarren mailan dauden beste askori su eman diezaieten, eta horietako bakoitzak bere lankideei.

Zenbat gogo kaloria behar duzun! —Eta bai erantzukizuna zurea hozten bazara!, eta —ez dut pentsatu nahi ere— hori bidegabekeria izugarria jarraibide txarra emanez gero!

Jaungoikoaren hitza espiritu kritikoz entzutea jarrera txarra da.

Jaungoikoari zeure burua munduan eskaini nahi badiozue, jakintsu baino lehen —emakumeek ez dute jakintsu izan beharrik: aski dute zentzudun izatea— espirituzaleak izan behar duzue, Jaunari ongi lotuak otoitzaren bidez: zuen zentzu eta ahalmen guztiak estaltzen dituen mantu ikustezin bat eraman behar duzue gainean: otoitz, otoitz eta otoitz; ordain, ordain eta ordain.

Harrituta gelditu zinen, zuk lan egiten duzun apostolutza lan hartako «uniformetasunik» eza onartzen nuelako. Eta esan nizun:

Batasun eta desberdintasun. —Zeruko santuak bezain desberdin izan behar duzue: haietako bakoitzak bere ezaugarri oso bereziak ditu. —Eta baita ere santuak elkarren artean diren bezain antzeko, haietako bakoitza Kristorekin bat egin ez bazen ez baitzen santu izango.

Zuk, Jaungoikoaren seme kutun horrek, senti eta bizi ezazu anaitasuna, baina arrunkerian erori gabe.

Apostolutza lanetan kargurik nahi izatea alferrikako gauza da bizitza honetan, eta beste Bizitzarako arrisku.

Jaungoikoak nahi badu, deituko dizute. —Eta orduan onartu beharko duzu. —Baina ez ahaztu edozein lekutan santu egin zaitezkeela eta egin behar zarela, horretaraxe joan zara eta.

Kristorengatik lan egitean, karguak zama baino zertxobait gehiago direla pentsatzen baduzu, zenbat mingostasun itxaroten dizun!

Apostolutza lan baten buru izatea, neurrigabeko karitatez dena eta denengandik jasateko prest egotea bezainbat da.

Apostolutza lanean ez dira barkatzekoak ez esanekotasunik eza, ez makurkeria. —Kontuan hartu xalotasuna ez dela ez zuhurtasunik eza ez indiskrezioa.

Zure apostolutza enpresan «Buru egiten» duenaren pertsona eta asmoen alde otoitz egin eta zeure burua ukatu behar duzu. —Eginbehar hau betetzen motel bazara, zure bidea ez duzula biziki maite pentsarazten didazu.

Erabateko begirunez trata ezazu buru egiten duena, hark zerbait galdetutakoan, bere iritziaren kontra erantzun behar badiozu. —Eta inoiz ere ez ezazu kontraesan menpekoen aurrean, arrazoirik ez eduki arren.

Zure apostolutza enpresan ez zaitezkanpoko etsaien beldur izan, haien indarra handia izanda ere. —Hau da etsai ikaragarria: zure «semetasun» eta «anaitasunik» eza.

Ondo ulertzen dut barregura eman diezazuketela egiten dizkizuten ezespenak —nahiz eta etsai indartsuengandik etorri—, zure Jaungoikoaren eta zure apostolutzako anaienganako batasuna sentitzen duzun bitartean. —¿Zuri, zer?

Makina batekin alderatzen dut askotan apostolutza lana: gurpil horztunak, en- 339 boloak, balbulak, torlojuak…

Karitatea da —zure karitatea—, hain zuzen, labaingarria.

Utzi alde batera zure arimari hurbiltzen zaizkion beste arimak uxatzen dituen «handikeri itxura» hori. —Entzun ezazu. Eta xaloki hitz egin: horrela bakarrik haziko da, zabal eta eraginkor, zure apostolutza lana.

Ezespena eta jazarpena Jainko Maitasunaren seinale bedeinkatuak dira, baina ez dago seinale eta ezaugarri ederragorik hau baino: ezkutuan igarotzea.

Eskritura Santuaren erreferentziak
Kapitulu hau beste hizkuntza batean