Puntuen zerrenda

Badirudi ozenki entzuten duzula zure ariman: «aurreiritzi erlijioso hori!»… —Eta gero, hitz ederrez, gure haragi eroriaren ahultasun guztien defentsa: «bere eskubideak!».

Hori gertatzen zaizunean esaiozu etsaiari badagoela lege naturala, eta Jaungoikoaren legea, eta Jaungoikoa! —Baita infernua ere!

Min ematen dit epelkeri arriskuan zaudela ikusteak, zure egoeraren barruan perfekzioa serioski bilatzen ez zaitudanean ikusten.

Esazu nirekin batera: ez dut epelkeriarik nahi!: «confige timore tuo carnes meas!» —Emadazu, ene Jaungoiko, erreakzionaraziko didan seme beldurra!

Ez ahaztu, seme, zuretzat gaitz bakar bat dagoela munduan: beldur izan behar diozun eta Jaungoikoaren graziaz saihestu behar duzun gaitza: bekatua.

«Timor Domini sanctus». —Jaungoikoaren beldurra santua da. —Semeak aitari dion begirune beldurra, inoiz ere ez morroi beldurra, zure Aita Jaungoikoa ez baita zapaltzaile.

«Oraintxe da zuen ordua, ilunbearen nagusialdia». Beraz, bekatariak ba al du bere ordurik? —Bai…, eta Jaungoikoak bere betikotasuna!

Arima munduzaleen artean badago Jaunaren Errukia gogoratzeko joera bizia. —Eta horrela, beren bidegabekeriekin aurrera jarraitzeko adore hartzen dute.

Egia da Jaungoiko Gure Jauna guztiz errukiorra dela, baina baita ere guztiz zuzena: eta badago epaiketa bat, eta Bera da Epailea.

Badago infernurik. —Gauza jakina iruditzen zaizu zuri baieztapen hau. —Berriro esango dizut: badago infernurik!

Oihartzun egidazu, egokiro, lagun haren… eta beste haren belarrira.

Beti. —Betirako! —Gizakiei atsegin zaien gauzak luzatzearren —betikotzearren— gehiegi erabilitako hitzak

Hitz gezurtiak gauza guztiak amaitzen diren lur honetan.