Puntuen zerrenda

Ez diozu zeure buruari uko egiten,ez zara hildurazale, harro zarelako.—Penitentziazko bizitza daramazula? Ez ahaztu harrokeria eta penitentzia batera eman daitezkeela… —Areago: erorialdiaren ondoren,eskuzabaltasunik ezaren ondoren daukazunnahigabe hori, damua al da edo haserrea oteda, zeure burua hain kaxkar eta indarrik gabeikusteagatik? —Zein urrun zauden Jesusengandik, apala ez bazara…, zure diziplinek egunero arrosa berriak eman arren.

Kristau izateagatik Jaungoikoari zordiodana: zor horrekiko nire erantzunikezak damuz negar eginarazi dit: Maitasun damuz. «Mea culpa!» —Zure zorrak aitortzea ongi dago: baina ez ahaztu nola ordaintzen diren: malkoz… eta egitez.

Maitasun egintza batez —Maitasun damuz— amai ezazu beti zure azterketa: zuregatik, gizakien bekatu guztiengatik… —Eta gogora ezazu Jaungoikoak nola zaindu zaituen, aita gisan, eragozpenak kenduz estropezu egin ez dezazun.

A zer lastima ematen didazun zure bekatu arinen damurik sentitzen ez duzun bitartean! —Ordurarte ez baitzara hasiko benetako barne-bizitza izaten.

Maitasun damua. —Bera ona delako. —Zure Adiskidea delako, zuregatik bere Bizitza eman zuena. —Daukazun on guztia berea delako. —Hainbeste iraindu duzulako… Barkatu dizulako… Berak!… zuri!!

—Negar egin ezazu, seme, Maitasun damuz.

Ez ahaztu Damua Maitasunaren froga harria dela.

Gure nahimena, graziarekin, ahalguztiduna da Jaungoikoaren aurrean. —Horrela ba, Jaunari egiten zaizkion horrenbeste irain ikusita, Jesusi gogo eraginkorrez esaten badiogu, tranbian goazela adibidez: «Ene Jaungoiko, kotxe honen gurpil bakoitzak ematen dituen bueltak adina maitasun eta ordain egintza egin nahi nituzke», une hartan bertan nahi genuen adina maitatu eta ordaindu dugu Jesus.

«Txepelkeria» hau gogo haurtzaro barruan kokatzen da ere: haur xaloaren eta bere umeaz zoratuta dagoen aitaren arteko betiko elkarrizketa da.

—Zenbat maite nauzu? Esazu! —Eta haurtxoak, silabak banakatuz: Mi-lioi as-ko!