Puntuen zerrenda

Zeurekoia zara. —Zu beti «zeureari» ekinez. —Kristoren anaitasuna sentitzeko gai ez zarela dirudi: besteengan ez duzu anai-arrebarik ikusten; mailak ikusten dituzu.

Aldez aurretik sumatzen dut zure erabateko porrota. —Eta lur jota zaudenean, orain zuk bizi nahi ez duzun karitatea zurekin bizi dezaten nahiko duzu.

Ez zara buruzagi izango, jendetza zu zeu igo ahal izateko oinaulkitzat bakarrik hartzen baduzu. —Arima guztiak salbatzeko irrikan bazaude izango zara buruzagi.

Ezin zintezke giza taldeari bizkarra emanda bizi: jendea zoriontsu bihurtzeko gogo bizia izan behar duzu.

Ahalegindu zaitez, beharrezkoa bada, iraintzen zaituztenei beti barkatzen, lehenengo unetik, zeren eta zuri egindako kalte edo iraina handia izan arren, gehiago barkatu baitizu zuri Jaungoikoak.

Normalean, jendea, bere diruari dagokionez, ez da eskuzabal izaten —idazten didazu—. Berriketa, buila eta zoramena, hitz emateak, planak. —Bere burua ukatzeko orduan, gutxi dira benetan laguntzen dutenak. Eta ematen badute ere, jolasketaren bat tartean jarrita izan behar du —dantza, tonbola, zine, gau bilera— edo egunkarietan dohain emaileen zerrenda agertzekotan.

—Iluna da, benetan, ikuskizuna, baina badu salbuespenik: zu ere, limosna ematean, eskubiak egiten duena ezkerrak jakin dezan uzten ez duten horietako bat izan zaitez.

Xaloegia zara. —Gutxi direla karitatea bizi dutenak! —Karitatea izatea ez dela arropa zaharra edo kobrezko txanponak ematea…

—Eta zuri gertatutakoagatik ilusioa galduta zaudela kontatzen didazu.

—Hauxe bakarrik datorkit burura: eman dezagun zuk eta nik zuhurkeriarik gabe, eta geure burua ere eman dezagun. Eta ezagutzen gaituztenek ez dute zure esperientzia txarra izango.

Dena ematera joan zaitez apostolutzara, eta ez lurreko ezeren bila.