Puntuen zerrenda

Benetako kristau senak, haragi ororen piztuera aitortzen duena, gogor egin zion beti, arrazoi denez, “desharagitze” deitu geniezaiokeen horri, materialistatzat sala zezaten batere beldurrik gabe. Zilegi da, hortaz, kristau materialismo batez hitz egitea, espiritua ukatzen duen materialismoekin inolako zerikusirik ez duena.

¿Zer dira, bestela, sakramentuak –Jainkoaren seme gizon eginaren aztarnak, antzinakoek esan zutenez- zer dira, diot, Jainkoak gu zeruratu eta santifikatzeko aukeratu duen bide honen erakusgarri argienak baino? Ez al duzue sumatzen sakramentu bakoitza Jainkoaren maitasuna dela, bere indar berrerosle eta kreatzaile osoarekin, baliabide materialen bidez ematen zaiguna? Zer da eukaristia santu hau gure Berreroslearen gorputz-odol gurgarriak baino, mundu honetako materia apalaren -ogi-ardoen- bitartez eskaintzen zaiguna, hau da, gizakiak landu dituen naturako lehengaien bidez, azken Kontzilio Ekumenikoak gomutara ekarri digunez?

Zeinen ondo ulertzen da Apostoluak idatzi zuen harako hura: gauza guztiak zuenak dira, zuek Kristorenak zarete eta Kristo Jainkoarena.

Goranzko mugimendu bat da, gure gogo-bihotzetan isuritako Espiritu Santuak munduan eragin nahi duena: lurretik Jaunaren aintzara. Eta mugimendu honek gauza guztiak biltzen dituela nabariarazteko, baita itxuraz prosaikoenak direnak ere, hauxe idatzi zuen Paulo Deunak: nahiz jan nahiz edan, egin dena Jainkoaren aintzarako.

Giza maitasuna

Utz iezadazue, senide maiteok, bizitza arruntaren beste alderdi bereziki kutun bat hizpidera ekartzea. Giza maitasunaz ari naiz, gizonezko eta emakumezko baten arteko maitasun garbiaz, ezkongai aldiaz eta ezkontzaz. Esango dut, ostera ere, giza maitasun santu hau ez dela huts hutsik baimendutako edo ezinbestez zilegitzat emandako zerbait espirituaren egiazko jardueraren ondoan. Hala emango lukete aditzera lehen aipatu ditudan espiritualismo faltsuek. Guztiz kontrakoa, hain zuzen, predikatzen ari naiz, ahoz eta idatziz, berrogei urte hauetan, eta dagoeneko ulertzen hasiak bide dira lehen konprenitzen ez zutenak.

Ezkontzara eta familiara daraman maitasuna jainkozko bide ere izan daiteke, bokaziozkoa, bikaina, nork bere burua gure Jainkoari bete betean eskaintzeko bidea, alegia. Burutu itzazue gauzak perfekzioz -gogora ekarri dizuet-, jar ezazue maitasuna eguneroko jarduera txikietan, bila ezazue -berriro diotsuet- xehetasunetan gorderik dagoen jainkozko zera hori: leku berezia dauka doktrina honek giza maitasunari berezkoa zaion bizi esparruan.

Orain badakizue, irakasle, ikasle eta Nafarroako Unibertsitatean diharduzuen guztiok: Andre Mariari, Maitasun Ederraren Amari gomendatu dizkiot zuen maitasunak. Hor duzue jaieraz eraiki dugun baselizatxoa, unibertsitateko campusean. Andre Mariak bil eta bedeinka bitza zuen otoitzak eta zuen maitasun aratz eta bikainaren eskaintza.

Ez al dakizue zuen gorputza Jainkoak eman dizuen eta zuengan bizi den Espiritu Santuaren tenplua dela? Beraz ez zarete jadanik zeuenak. Birjina Santuaren irudia aurrean duzuela, pozez beteriko baiezko batez erantzungo diozue maiz asko Apostoluaren galderari: bai, badakigu eta halaxe bizi nahi dugu zure laguntza ahaltsuaren indarrez, o Jainkoaren Ama Birjin hori!

Kontenplazio otoitza sortuko da zuengan errealitate miresgarri hau gogoan darabilzuen bakoitzean: Espiritu Santuak nire gorputza, hain gauza materiala, aukeratu du bere egoitza ezartzeko...ez naiz nire buruaren jabe..., nire gorputz eta nire arima -naizen guztia, nire izate osoa- Jainkoarenak dira... Ondore mardulak ekarriko ditu otoitz molde honek, Apostoluak berak egiten digun dei handiaren fruitu: aintza eman Jainkoari zuen gorputzetan.

Amaitu behar dut senide maiteok. Hasieran esan dizuedanez, Jainkoa zein handi eta errukitsua den iragarri nahi izan dizuet. Esandakoa bete dudalakoan nago, bizitza arrunta santuki eramateaz mintzatu natzaizuenean. Izan ere, bizitza santu bat errealitate sekularretan -zaratarik gabe, xalotasunez, egiaz- ¿ez ote da “magnalia dei” direlakoen agergarri hunkigarrienetako bat?. Beti obratu ditu Jainkoak erruki txundigarri horiek, eta baita obratuko ere, mundua salbatzearren.

Fede bizitza

Salmogilearekin batera arren eskatzen dizuet elkar zaiteztela nire otoitzarekin eta nire gorazarrearekin. Magnificate Dominum mecum, et extollamus nomen eius simul, handietsi nirekin batera Jauna, gora dezagun elkarrekin haren izena. Edo berdin dena, senide maiteok, fedetik bizi gaitezen.

Har ditzagun fedearen babeskia, salbamenaren burukoa eta espirituaren ezpata, hots, Jainkoaren hitza. Honela adoretzen gaitu Paulo Apostoluak Efesoarrei idatzitako Gutunean, Meza honetako liturgian arestian irakurri zaigunez.

Fedea: kristauok hain premiazkoa dugun bertutea, bereziki aurten, gure Aita Santu Paulo VI. txit maiteak Fedearen Urtea aldarrikatu duelarik. Federik gabe falta baitzaigu bizitza arrunta santifikatzeko oinarria bera ere.

Fede bizia garai hauetan, misterium fideira, Eukaristia Sakratura, hurbiltzen garenean; Jaunaren Pazkoa honetan parte hartzera goazelako, Jainkoak gizakiekin izan dituen errukiak laburbiltzen eta gauzatzen dituena.

Fedea, ene senide maiteok, aurki, aldare honen gainean, gure Berrerospenaren Egintza berrituko dela aitortzeko. Fedea, kredoa dastatzeko eta aldare honen inguruan eta biltzar honetan Kristoren presentzia nabaritzeko, cor unum et anima una egiten gaituena (bihotz bat eta arima bat), familia ere bihurtzen gaituena, eta baita eliza ere, bakar, santu, katoliko, apostoliko eta erromatarra, azkeneko hau guretzat unibertsal esatea bezala delarik.

Fedea, azkenik, seme alaba txit maiteok, munduari erakuts diezaiogun guzti hau ez dela hitz eta zeremonia hutsa, jainkozko errealitatea baizik, gizakiei eguneroko bizitza santifikatu baten testigantza emanez.