Herritar arruntak

Ba dakit ez dudala zertan gogoratu hainbeste urteetan zehar errepikatu dudan irakaspena. Herritarren askatasunari buruzko doktrina hau, denak elkar ulertzera eta elkarrekin bizitzera adoretzen dituena, Opus Deik zabaltzen duen mezuaren alderdi guztiz funtsezkoa da. Esan beharko al dut berriro ere Jainkoaren Egintzan Jesukristo zerbitzatu nahi duten gizon-emakumeek besteak bezalako herritar soilak direla, euren kristau bokazioa ganoraz –azken ondorioetaraino- bizitzen saiatzen direnak?.

Nire seme-alabak ez dira ezertan ere bereizten beren herrikideengandik. Fedean izan ezik, ordea, ez diete inolako antzik kongregazio erlijiosoetako kideei. Maite ditut erlijiosoak eta ohoratzen ditut euren klausura, euren apostolutzak, euren munduarengandiko urruntzea –euren contemptus mundi delako hura-, Elizaren santutasunaren beste ezaugarriak baitira. Jainkoak ez dit, alabaina, bokazio erlijiosorik eman, eta niretzat horrelakorik desiratzea (opa izatea) desordena galanta litzateke. Hala nola ez dagoen lurrean ezkontzera behartu nazakeen agintaritzarik, ez dago ere inongo aginterik erlijioso izatea agin diezadakeenik. Apaiz sekularra naiz: Jesukristoren apaiza, mundua bihotz bihotzez maite duena.