Puntuen zerrenda

Ez galdu alferrik zure kemena eta zure denbora, Jaungoikoarenak baitira, bidean zaunka ari zaizkizun txakurrak harrikatuz. Arbuia itzazu.

Bazter itzazu bakea kentzen dizuten eskrupulo horiek. — Arimari bakea ebasten diona ez dator Jaungoikoagandik.

Jaungoikoa etortzen zaizunean, agur haien egia nabarituko duzu: bakea ematen dizuet…, bakea uzten dizuet…, bakea zuei…, eta hori, nahigabeen artean.

Ohitu zaitez egunero zure bihotzaJaungoikoarengana askotan altxatzen,eskerrak emanez. —Hau eta hori ematen dizuako. —Arbuiatu zaituztelako. —Behar duzuna ez daukazulako edo badaukazulako.

Bere Ama, zure ama ere dena, hain ederra egin zuelako. —Eguzkia eta Ilargia egin zituelako, eta animalia hura, eta beste landare hura ere bai. —Gizon hura hiztun jori egin zuelako eta zu, berriz, urri…

Denagatik emazkiozu eskerrak, dena ona baita.

Gerra! —Gerrak naturaz gaindiko helburu bat du —esaten didazu— jendeak ezagutzen ez duena: gerra guretzat izan da…

—Gerra bide errazaren eragozpenik handiena da. —Halere, azkenik, maite beharko dugu, erlijiosoak bere diziplinak maite behar dituen bezala.

Hura hutsegite eta hondamena izan zen; gure espiritua galdu zenuelako. —Badakizu, naturaz gaindi jokatuz gero, amaierak (garaipena?, garaitua izatea?, ba!) izen bakarra daukala: arrakasta.

Zer axola zaizu mundu osoa eta bere botere guztiak zure aurka badauzkazu ere? Zu… aurrera!

—Salmoaren hitzak errepika itzazu: «Jauna dut argi eta salbamen: nork beldurtuko nau?… “Si consistant adversum me castra, non timebit cor meum”. —Etsaiez inguraturik ikusi arren, nire bihotza ez da ikaratuko».

Ados nago: pertsona hura gaiztoa izan da zurekin. —Baina, ez al zara zu okerragoa izan Jaungoikoarekin?

Jesus: Igaro zaren lekuetan, ez dago berdin gelditu den bihotzik. —Maitatu edo gorrotatzen zaituzte.

Bere eginbeharra betetzen, gizon apostolu batek jarraitzen dizunean, harritu al naiteke —beste Kristo bat izanik!— antzeko gorroto edo maitasun zurrumurruak altxatzen baditu?

Berriz ere…: Esan dutela, idatzi dutela…: Alde, aurka…: Borondate onez eta ez hain onez…: Erdi esanak eta gezur beltzak, gorespen eta gorazarreak…: tontakeriak eta ongi esanak…

—Burugabe, burugabekote!: Zer axola zaizu, buru-bihotzak Jaungoikoaz mozkortuta, zuzen-zuzen zure helburura zoazelarik, haizearen hotsa edo txitxarraren doinua, edota orroa, kurrinka, irrintzia?…

Gainera… ezinbestekoa da hori: ez zaitez haizeari ateak jarri nahian ibili.

Mihiak askatu dira eta erdeinuak jasan dituzu, are eta mingarriagoak itxaroten ez zenituelako.

Zure naturaz gaindiko erreakzioa barkatzea izan behar da —baita barkamena eskatzea ere— eta, esperientzia honi esker, gizakiengandik bihotza askatzea.

Nekea, destaina…, Gurutzea datorrenean, pentsa ezazu: zer da hau nik merezi dudanaren aldean?

Nahigabe larria jasaten ari zara? —Atsekabeak dituzu? Esan, astiro-astiro, ahogozatuz, otoitz sendo eta gizontsu hau:

«Egin bedi, bete bedi, laudatua eta beti goratua izan bedi Jaungoikoaren Nahi txit zuzena eta maitagarria, gauza guztien gainetik. —Amen. —Amen».

Bakea lortuko duzula ziurtatzen dizut nik.