Puntuen zerrenda

Adoretu zaitez eragozpenen aurrean.

—Jaunaren graziarik ez zaizu faltako: «inter medium montium pertransibunt aquae!» —mendietan zehar igaroko zara!

Zer axola dio zure eginkizunak oraingoz murriztu behar izateak, gero muelle sakatuaren antzean, inoiz amestu baino askoz ere urrutiago heltzen bazara?

Ez galdu alferrik zure kemena eta zure denbora, Jaungoikoarenak baitira, bidean zaunka ari zaizkizun txakurrak harrikatuz. Arbuia itzazu.

Zuk… munduko maitasun kaxkar batengatik hainbeste beheratze jasan dituzun horrek, benetan uste al duzu Kristo maite duzula, eta ez duzu beheratze hori jasan nahi, Berarengatik!

A zer behazun eta ozpin zapore, errauts eta belarmintzarena! Hori ahosabai lehor, oretsu eta pitzatua! —Irudi fisiologiko horrek, ordea, hutsa dirudi zure arimaren beste atsekabeen aldean.

—Izan ere, «gehiago eskatzen dizute» eta ez zara gauza emateko. —Behera ezazu zeure burua: geratuko ote litzaizuke, gorputzean eta espirituan, nahigabezko zirrara mingots hori ahal duzun guztia egingo bazenu?

Apostoluak, nahigabearen ikasgaia onuraz jarraitzeko programa osoa azaltzen digu: «spe gaudentes» —itxaropenean, alai—, «in tribulatione patientes» —nahigabean, eramankor—, «orationi instantes» —otoitzean, iraunkor.

Porrot egin duzu! —Guk ez dugu inoiz porrot egiten. —Zure uste on osoa jarri zenuen Jaungoikoagan. —Gero, ez zenuen giza baliabiderik erabili gabe utzi.

Sinets ezazu egia hau: zure arrakasta —orain eta horretan— porrot egitea zen. —Emazkiozu eskerrak Jaunari eta, hasi berriro!

Porrot egin duzula? —Zuk —ongi dakizu— ezin duzu porrotik egin.

Ez duzu porrot egin: esperientzia lortu duzu. —Aurrera!

Hura hutsegite eta hondamena izan zen; gure espiritua galdu zenuelako. —Badakizu, naturaz gaindi jokatuz gero, amaierak (garaipena?, garaitua izatea?, ba!) izen bakarra daukala: arrakasta.

Zer axola zaizu mundu osoa eta bere botere guztiak zure aurka badauzkazu ere? Zu… aurrera!

—Salmoaren hitzak errepika itzazu: «Jauna dut argi eta salbamen: nork beldurtuko nau?… “Si consistant adversum me castra, non timebit cor meum”. —Etsaiez inguraturik ikusi arren, nire bihotza ez da ikaratuko».

Bai. Eta zer? —Ez dakit zergatik atzera jotzen duzun arimen aldeko lan horren aurrean —ezkutuko harrokeriaz ez bada: perfektu zarelakoan zaude eta—, erakarri zintuen Jaungoikoaren suak, zoratzen zaituzten argi eta beroaz gain, batzuetan lanabesen ahuleriaren kea sortzen duelako.

Zure apostolutza enpresari datorkion diru arazoak ez diezazula lorik kendu. —Gehi ezazu zure konfiantza Jaungoikoarengan, egin ezazu gizabidez ahal duzuna, eta, ikusiko duzu zein azkar dirua ez den arazo!

Ona da erasoaldia. —Zer galtzen da?… Lehendik galduta dagoena ez da galtzen. —Zuhaitza errotik ateratzen ez denean —eta ez dago Elizaren zuhaitza aterako duen haize erauntsirik— adar iharrak bakarrik erortzen dira… eta horiek, ongi eroriak daude.

Bisita bat monasterio famatuari. —Eraikin haren pobretasuna ikustean, andre atzerritar haren bihotza errukitu egin zen: «Oso bizitza gogorra daramazue, ezta?» Eta fraideak, pozik, ez zuen hau besterik esan: «Zuk nahi izan zenuen, fraide; zuk nahi izan zenuen eta hor duzu».

Gizon santu hari alaiki esaten entzun niona, zuri penaz esan behar dizut, zoriontsu ez zarela esaten didazunean.

Kezkatu? —Inoiz ez: hori bakea galtzea da eta.

Gorputz erorialdia. —Lur jota zaude.

—Atseden har ezazu. Utzi kanpoko eginkizun horiek. —Joan zaitez medikuarengana. Obedi ezazu eta ez ardurarik izan.

Laster itzuliko zara lehengo bizimodura eta, zintzo bazara, zure apostolutza lanak ere hobeto beteko dituzu.

Kosta dela! —Badakit. Baina, aurrera!: inor ez da saritua izango —eta, nolako saria!— adorez borrokatzen duena baizik.

Zure eraikin espirituala kulunkatzen bada, dena airean dagoela iruditzen bazaizu…, Jesus eta Mariarenganako konfiantzan oinarritu zaitez, harri tinko eta ziur horren gainean eraiki behar izan baitzenuen hasieratik.

Oraingoan froga luzea da. —Agian —baita ziur ere— honaino ez zenuen ongi eraman… oraindik giza pozgarrien bila zenbiltzalako. —Eta zure Aita Jaungoikoak errotik kendu zizkizun, Bera beste euskarririk ez dezazun izan.

Zure apostolutza enpresan ez zaitezkanpoko etsaien beldur izan, haien indarra handia izanda ere. —Hau da etsai ikaragarria: zure «semetasun» eta «anaitasunik» eza.

Ondo ulertzen dut barregura eman diezazuketela egiten dizkizuten ezespenak —nahiz eta etsai indartsuengandik etorri—, zure Jaungoikoaren eta zure apostolutzako anaienganako batasuna sentitzen duzun bitartean. —¿Zuri, zer?