Puntuen zerrenda

Umeak… Nola saiatzen diren duintasunez jokatzen gurasoen aurrean daudenean!

Eta Erregeen umeak, beren aita Erregearen aurrean, nola ahalegintzen diren erregetzari dagokion duintasuna gordetzen!

Eta zuk… ez al dakizu Errege Handiaren, zure Aita Jaungoikoaren aurrean zaudela beti?

«Aita —esaten zidan mutil handikotehark (zer egin ote du?), Madrilgo Unibertsitateko ikasle on zenak—, zuk esan zenidana pentsatzen ari nintzen… Jaungoikoarenseme naizela!, eta kalearen erdian, gorputza tente eta barrua harro sentitu nituen ustekabean… Jaungoikoaren seme!».

Kontzientzia ziurrez, «harrokeria» sustatzea aholkatu nion.

Min ematen dit epelkeri arriskuan zaudela ikusteak, zure egoeraren barruan perfekzioa serioski bilatzen ez zaitudanean ikusten.

Esazu nirekin batera: ez dut epelkeriarik nahi!: «confige timore tuo carnes meas!» —Emadazu, ene Jaungoiko, erreakzionaraziko didan seme beldurra!

«Timor Domini sanctus». —Jaungoikoaren beldurra santua da. —Semeak aitari dion begirune beldurra, inoiz ere ez morroi beldurra, zure Aita Jaungoikoa ez baita zapaltzaile.

Zure lana amaitzean, egin ezazu anaiarena, baina Kristorengatik, leuntasun eta naturaltasunez lagunduz, bidezkoa dena baino gehiago egiten ari zarenik anaia bera konturatu ez dadin.

Hori bai dela Jainko seme baten bertute fina!

Ongi dago seme gisan, saririk gabe, eskuzabalki Jaungoikoari zerbitzatzea… —Baina ez kezkarik izan noizbait saria bururatzen bazaizu.

Ez izan heriotzaren beldurrik. —Onar ezazu eskuzabalki, oraintxetik…, Jaungoikoak nahi duenean…, Jaungoikoak nahi duen bezala…, Jaunkoikoak nahi duen lekuan. —Ez zalantzarik izan: garai, leku eta modu egokienean etorriko zaizu…, zure Aita Jaungoikoak bidalita. —Ongi etorria izan dadila gure arreba heriotza!

Gauza egokia da Jaungoikoari aintza ematea, Berarekin, Bizitzan, bete-betean gozatuko dugun aintza horren aurrerapenik (emazte, seme-alabak, ohore…) hartu gabe…

Gainera, Bera eskuzabala da… Bateko ehun ematen du: eta hori, seme-alabatan ere, egia da. —Asko dira Jaungoikoaren aintzagatik haurrik gabe gelditzen direnak, eta gero milaka espirituko umeak dituztenak. —Umeak, gu zeruetan dagoen gure Aitaren ume garen bezala.

Betikoa den Jaungoikoaren aurrean, zure aurrean bi urteko mutikoa baino txikiagoa zara zu.

Eta, haur izanez gain, Jaungoikoaren seme zara. —Ez ahaztu.

Ez ezazu handi izan nahi. —Haur, beti haur, nahiz eta zahartasunez hil. —Mutiko bat estropezu eginda erortzen denean, inor ez da harritzen…: bere aitak berehala altxatzen du.

Estropezu egin eta erortzen dena heldua bada, hasteko barregura ematen du. —Batzuetan, lehenengo sentipen honen ondoren, barregurak errukiari uzten dio leku. —Baina adinekoak, bakarrik altxa behar dira.

Zure eguneroko esperientzia gaixoa estropezu eta erorialdiez beterik dago. Zer gertatuko litzaizuke gero eta haurrago ez bazina?

Ez ezazu handi izan nahi. —Haur, eta erortzen zarenean, zure Aita Jaungoikoaren eskuak altxa zaitzala.

Jaunak apostolu nahi izan zaituanean, «Jainko seme» zarela oroitarazi dizu, inoiz ahatz ez dezazun.