Puntuen zerrenda

Bakarrik! —Ez zaude bakarrik. Urrutitik laguntza handia egiten dizugu. —Gainera…, grazian daukazun ariman ezarririk, Espiritu Santua —Jaungoikoa zurekin—, naturaz gaindiko kutsua ematen ari zaie zure gogoeta, gurari eta egintza guztiei.

Idatzi nizun, esanez: «Zugan euskarritzen naiz: zuk ikusi zer egin behar dugun…!» —Zer egin behar genuen, ba, Bestearengan gure euskarria bilatu baizik!

Misiolari. —Misiolari izatea amesten duzu. Xabierren antzeko dardarak dituzu eta inperio bat irabazi nahi duzu Kristorentzat. —Japonia, Txina, India, Errusia… Ipar Europako herrialde hotzak, edo Amerika, edo Afrika, edo Australia?

—Susta itzazu sute horiek, arima egarri hori, zure bihotzean. Baina ez ahaztu misiolari handiago zarela «esaneko izanez». Apostolutza alor horietatik urrun izanik, «hemen» eta «han» lan egiten ari zara: ez al duzu sentitzen nekaturik zure besoa —Xabierrek bezala!— hainbesteei bataioa eman ondoren?

Santuen elkartasuna. —Nola esango nizuke? —Odol transfusioak gorputzarentzat zer diran ikusten al duzu? Ba, berdintsu da Santuen Elkartasuna arimarentzat.

Seme: zein ederki bizi izan zenuen Santuen Elkartasuna honela idazten zenidanean: «atzo nigatik otoitz egiten zenuela “sentitu” nuen»!

Naturaz gaindiko ondasunen «komunikazio» hori ongi ezagutzen duen beste batek, honela esaten dit: «eskutitzak on handia egin dit: ezagun da denen otoitzez igurtzita datorrela!… eta nik benetako premia dut nigatik otoitz egin dezaten».

Errazago beteko duzu zure eginbeharra, zure anaiek eskaintzen dizuten laguntza eta zuk, zintzo ez bazara, beraiei ukatzen diezuna gogoratzean.

Purgatorioko arima bedeinkatuak. —Karitatez, zuzentasunez, baita barka daitekeen zeurekoikeriaz ere bai —horrenbeste ahal dezakete Jaungoikoaren aurrean!— kontuan har itzazu zure buru ukamenetan eta zure otoitzean.

Aipatzen dituzunean, honela esan ahal dezazula: «Nire adiskide onak, Purgatorioko arimak…».

«Haurtzaro bizitza» baldin baduzu, haur zarenez gero, gozozale izan behar duzu gogo bizitzan. —Oroit zaitez, zure adinekoak bezala, zure Amak gordeta dituen gauza gozoez.

Eta hori egunean sarritan. —Segundu batzuetako kontua besterik ez da… Maria… Jesus… Sagrarioa… Jaunartzea… Maitasuna… nekea… purgatorioko arima bedeinkatuak… borrokatzen ari direnak: Aita Santua, apaizak… fededunak… zure arima… zuretarren arimak… Aingeru Zaindariak… bekatariak…

Zenbat kosta zaizun hildura txiki hori!—Borrokan ari zara. —Badirudi honela esaten dizutela: zergatik jarraitu behar diozuhain zintzo zure biziera planari, erlojuari?

—Begira: ikusi al duzu zein erraz engainatzen dituzten haurtxoak? —Ez dute sendagai samina hartu nahi, baina… tira! —esaten diete—, koilarakadatxo hau aitatxorengatik; beste hau amonarengatik… Eta horrela, dosi osoa hartu arte.

Zuk ere berdin: beste ordu laurden bat zilizio purgatorioko arimengatik; bost minutu gehiago zure gurasoengatik; beste bost apostolutzako anaiengatik… zure ordutegiak agintzen dizun denbora bete arte.

Horrela eginda, zenbat balio duen zure hildurak!