Puntuen zerrenda

Egintzak deus ere ez du balio otoitzik gabe: otoitzari buru ukamenak gehitzen dio balioa.

Aurrena, otoitza: gero, ordaina; hirugarren lekuan, besteen atzetik, egintza.

Otoitza eraikin espiritualaren zimendua da. —Otoitza ahalguztiduna da.

«Alderik onena aukeratu du Mariak» irakurtzen da Ebanjelio Santuan. —Han dago bera, Maisuaren hitzak edaten. Itxuraz ezer egin gabe dagoela, otoitzean eta maitasunean dihardu. —Gero, Jesusi lagunduko dio bere predikuetan herri eta auzoetan zehar.

Otoitzik gabe, zein zaila den Hari laguntzea !

Hain errukarri ikusten duzu zeure burua, non Jaungoikoak entzuteko duin ez zarela aitortzen duzun… Baina, eta Mariaren merezimenduak? eta zure Jaunaren zauriak? Eta… ez al zara, agian, Jaungoikoaren seme?

Gainera, Berak entzuten dizu «quoniam bonus…, quoniam in saeculum misericordia eius»: ona delako, bere errukiak beti irauten duelako.

Honela idatzi didazu eta ulertzen dizut: «Egunero egiten dut nire otoitz “alditxoa”: horregatik ez balitz!».

Otoitzik gabe santu?… —Ez dut santutasun horretan sinesten.

Otoitz gizon ez bazara, ez dut zure asmo zuzentasunean sinesten, Kristogatik lanean ari zarela diozunean.

Ez ezazu erabakirik hartu Jaungoikoaren aurrean arazoa gogartu gabe.

Barne-bizitza mantentzeko hain beha

rrezkoa den bakardade bedeinkatu horrentzat egunero minutu batzuk lortzen saia zaitez.

Ez zaitezte inoiz ere egintza luze eta otoitz laburreko gizon edo emakume izan.

Jaungoikoari zeure burua munduan eskaini nahi badiozue, jakintsu baino lehen —emakumeek ez dute jakintsu izan beharrik: aski dute zentzudun izatea— espirituzaleak izan behar duzue, Jaunari ongi lotuak otoitzaren bidez: zuen zentzu eta ahalmen guztiak estaltzen dituen mantu ikustezin bat eraman behar duzue gainean: otoitz, otoitz eta otoitz; ordain, ordain eta ordain.