Puntuen zerrenda

Behin eta berriro irakatsi dut Eskritura Santuko hitzak erabiliz mundua ez dela berez txarra, Jainkoak sortua eta bere sorkaria baizik, Hark begiratu zion eta ona zela ikusi zuelako.

Gizakiok gara itsusten eta lardaskatzen dugunok geure bekatuekin eta zintzotasunik ezarekin. Ez izan zalantzarik, senide maiteok: eguneroko errealitate prestuei nola edo hala bizkarra ematea, zuentzat, munduko gizon eta emakumeontzat, Jainkoaren nahiari kontra egitea litzateke.

Bestela baizik, argitasun berriz ulertu behar duzue Jainkoak egiten dizuela dei, Bera zerbitza dezazuen giza bizitzako zeregin zibil, material eta sekularren bitartez eta haietan arituz: zain dugu Jainkoa laborategian, erietxeko operazio gelan, gudaletxean, unibertsitateko katedran, fabrikan, lantegian, baserrian, familiako txoko goxoan eta lanaren amaigabeko panoraman. Ondo gogoan izan: badago santu den zerbait, jainkozko zera bat, egoera ohikoenetan gordeta, eta zuetako bakoitzari dagokio zer hori bilatzea.

Kristau materialismoa

1930.urte inguru hartan nirekin zebiltzan unibertsitateko ikasle eta langile haiei esan ohi nien bizitza espirituala “materializatzen” ikasi behar zutela. Urrutiratu nahi nituen horrela garai hartan ere orain bezala hain zabaldurik zegoen tentaziotik, alegia, bizitza bikoitza eramateko tentaziotik: alde batetik, barne bizitza, Jainkoarekiko harremanetako bizitza; eta bestetik, aurrekotik banandu eta bereizita, famili, gizarte eta lanbideko bizitza, lurreko errealitate koskorrez josia.

Ezetz, bada, ene maiteok! Bizitza ezin daiteke doblekoa izan: kristauak izan nahi badugu, ez dugu eskizofrenikoak-edo izan behar!: bat bakarra da bizitza, espiritu-haragiz hezurmamitua, eta bizitza hauxe, hain zuzen, izan behar da, gorputzez eta arimaz, santu eta Jainkoaz betea: ikusi ezinezko Jainko hori gauza ikusgarrien eta lurrezkoenetan ere aurki dezakegu.

Bide hau besterik ez dago, ene senideok: edota Jainkoa gure bizibide arruntean topatzen dugu, edota ez dugu behin ere aurkituko. Horregatik esan diezazueket gure garaiak itzuli behar diela bai materiari eta bai itxuraz arrunten diren egoerei beren hasierako zentzu jatorra, beraiek Jainkoaren erreinuaren zerbitzuan jarriz, espiritualizatuz, eta Kristorekin etengabe elkartzeko tresna eta egokiera bihurtuz.

Ongi egindako lana

Eskritura Santuko doktrina hau, Opus Deiren espiritu muinean bertan kokatzen da eta zuen lana perfekzioz burutzera eta Jainkoa eta gizakiak maitatzera eraman behar zaituzte, zuen eguneroko bizitzaren eginbide txikienetan maitasuna jarriz, xehetasunetan gordeta dagoen jainkozko zera hori bilatuz. Ondo baino hobeto datoz hemen hizpidera Gaztelako olerkariaren bertsoak:

Despacito y buena letra:/el hacer las cosas bien/importa más que el hacerlas: Poliki eta txukun ari zaitez, egitea bera baino gehiago, ondo egitea da gauza.

Zinez diotsuet, enetxook: kristau batek bere eguneroko egintzarik lurrezkoena burutzen duenean, egintza hori Jainkoaren transzendentzian blai gelditzen da. Horregatik behin eta berriro errepikatu dizuet kristau bokazioak eguneroko prosa olerki eder bihurtzera eraman behar gaituela. Senide maiteok, badirudi zeru-lurrek, hor, hodeiertzean egiten dutela bat. Baina ez: benetan zuen bihotzetan elkartzen dira zeru-lurrak, zuen bizitza arrunta santuki daramazuenean.

“Ai ene zaleen” mistika

Bizitza arrunta santuki eramatea esan dizuet. Eta esamolde honetan kristau zereginen panorama guztia bildu nahi dut. Utzi, beraz, alde batera ameskeriak, idealismo faltsuak, lilura eta fantasia hutsalak, nik “ai ene zaleen” mistika deitzen dudan hori (“ai ene, ezkondu ez banintz!; ai ene, lanbide hau ez banu!; ai ene osasun hobekoa banintz!; ai ene gazteago, zaharrago banintz!...”), eta lot zatzaizkiote, besterik gabe, hurbilen duzuen errealitateari, hor dago-eta Jainkoa:

Mentalitate laikala

Esan ditudan egia hauen bitartez makina bat alderdi argitzen da zuek zabiltzaten giro sekularrean. Gogoan hartu, adibidez, gizarte bizitzan herritar gisa dagokizuen jarduna. Baldin badakigu mundua dela Jainkoarekin elkartzeko tokia -eta ez bakarrik tenplua-, mundu hau maite izanen dugu, prestakuntza intelektual eta profesional egokia erdiesten saiatuko gara, mugitzen garen alorreko arazoez geure iritziak askatasun osoz moldatuko ditugu eta, horren arabera, geure erabakiak hartuko. Kristau baten erabakiak direnez gero, nork bere hausnarketaren bidez onduko ditu, bizitzako xehetasun handi eta txikietan Jainkoaren borondatea apaltasunez bilatu nahian.