Puntuen zerrenda

Naturaz gaindiko jokaera hori benetako taktika militarra da. —Gotorlekuaren harresietatik urrun kokatutako posizioetan mantentzen duzu borroka —barne-bizitzako eguneroko borrokaldiak.

Eta etsaia hara doa: zure hildura txiki hartara, zure ohiko otoitzara, zure ordenaz burututako lanera, zure biziera planera: eta zure gazteluaren dorreetara, makalak erasoaren aurrean, zaila izango zaio iristea. —Eta iritsiz gero, eraginik gabe iristen da.

Ez zaitez larritu, grazi bizitzaren gauza zoragarriak gogartzean, gizon zaharraren beste ahotsa —barne-barnean, leunkiro— entzuten baduzu.

«Heriotz gorputza» da, bere eskubide galduen bila deika dabilena… Nahikoa duzu grazia: zintzo izan zaitez eta garaile irtengo zara.

Mundua, deabrua eta haragia abenturazale batzuk dira, zeure barruan daramazun basatiaren ahultasunaz baliatuz, ezer balio ez duen atsegin baten truke, zuk zureJaungoikoaren odol bizi eta berreroslean bustitako urre fin, perlak, brilianteak eta errubiak, zure betikotasunaren ordain eta altxor direnak, beraiei eman diezazkiezun nahi dutenak.

Entzuten duzu? —Beste bizibide, beste leku, beste maila eta beste lanbide batean on askoz handiagoa egingo zenuke. —Egiten duzuna egiteko, ez da adimen handirik behar!…

Ba nik hauxe esaten dizut: Jarri zaituzten lekuan poz ematen diozu Jaungoikoari…, eta infernutik datorkizun lilura baizik ez da, argi eta garbi, zu pentsatzen ari zinen beste hori.

Larritu eta tristatu egiten zara zure Jaunartzeak hotzak, lehorrak direlako. —Sakramentua hartzera zoazenean, esadazu: zeure buruaren bila ala Jesusen bila zoaz? —Zeure burua bilatuz gero, baduzu tristatzeko arrazoirik… Baina —behar bezala— Kristo bilatzen baduzu, Gurutzea baino seinale hoberik nahi al duzu, aurkitu duzula jakiteko?

Beste erorialdi bat… eta, nolako erorialdia!… Etsita geratu?… Ez horixe: zeure burua behera ezazu eta zoaz, zure Ama Mariaren bitartez, Jesusen Maitasun Errukiorrarengana. —«Miserere» bat eta, gora bihotz hori! —Has zaitez berriro.

Oso sakona izan da zure erorialdia! —Has zaitez zimenduak hor behean jartzen. —Apal izan zaitez. —«Cor contritum et humiliatum, Deus, non despicies». —Jaungoikoak ez du gutxietsiko bihotz apal eta damutua.

Zu ez zoaz Jaungoikoaren aurka. —Zure erorialdiak ahulkeriak dira. —Ongi dago: baina ahulkeria horiek, hain sarritan izaten dira! —saihesten ez baitakizu— zu gaiztotzat hartzerik ez baduzu nahi, gaizto eta inozotzat hartu beharko zaitudala.

Guztiz ez nahi izatea da zure nahia, arriskutik urruntzea erabakitzen ez duzun arte. —Ez ezazu zeure burua engainatu nahi, ahula zarela niri esanaz. —Zu… koldarra zara, eta ez da berdin.

Zure espirituaren dardara hori, inguratzen zaituen tentaldia, arimako begiak estaltzen dizkizun benda bat bezalakoa da.

Ilunbetan zaude. —Ez saiatu bakarrik ibiltzen, bakarrik erori egingo baitzara. —Joan zaitez zure Zuzendariarengana —buru egiten duenarengana— eta berak entzunaraziko dizkizu Rafael Goiaingeruak Tobiasi zuzendutako hitzak:

«Forti animo esto, in proximo est ut a Deo cureris». —Izan adore, Jaungoikoak laster sendatuko zaitu eta. —Esaneko izan zaitez, eta eroriko zaizkizu ezkatak, begietatik benda eroriko zaizu, eta Jaungoikoak graziaz eta bakez beteko zaitu.

Ez dakit neure buruari uko egiten!, idazten didazu, etsita. —Eta nik erantzuten dizut: Baina, saiatu al zara bitartekoak jartzen?

Zorionekoak munduko zoritxarrak! Pobretasuna, negarra, gorrotoak, bidegabekeria, desohorea… Dena dezakezu indartzen zaituen Harengan.