Puntuen zerrenda

Zure kultura eraikitzeak bakarrik arduratzen zaitu. —Eta zure arima eraiki beharra dago. —Horrela lan egingo duzu behar bezala, Kristorengatik: Bera munduko Errege izan dadin, giza ekitaldi guztietan, begiak zerurantz zuzenduta, ospez jardun diren pertsonak behar dira; eta ekitaldi horietatik isilean —eta eraginkortasunez— lanbide apostolutzan lan egin dezaketenak.

Ez ezazu zure apostolutzaren barrukotasuna nolanahi agertu: ez al duzu ikusten mundua ulertu ezin berekoiez beterik dagoela?

Beti ere ikuskizuna! —Argazkiak, grafikoak, estadistikak eskatzen dizkidazu.

—Ez dizut material hori bidaltzen, zeren —kontrako iritzia errespetatuz ere— munduan goratu nahian lan egiten nuela uste izango bainuen gero…, eta nik zerura igo nahi dut.

Izar baten distira izan…, goratu eta zeruan piztutako argia izan nahi?

Hobe, zuzi batek bezala erre, ezkutuan, ukitzen duzun guztiari su emanez. —Hori da zure apostolutza: horretarako zaude lurrean.

Arrapaladan!… Egin, egin!… Ezinegona, mugitze zoroa… Eraikin harrigarriak…

Espiritualki: ohol meheak, perkalinak, kartoi pintarratuak…, arrapaladan!, egin! —Eta jendetza lasterka bizian: joan eta etorri.

Orainari begira lan egiten dute eta: beti «orainean» daude. —Zuk… betikotasun begiz ikusi behar dituzu gauzak, amaiera eta iragana «orainean» izanik.

Sosegu. —Bake. —Bizitza sendoa zure baitan. Arrapaladan ibili gabe, lekuz aldatzeko gogoz zoratuta ibili gabe, bizitzan dagokizun lekutik, elektrizitate makina espiritual indartsuaren antzera…, zenbati emango diezu argi eta indar…, zuk zure kemena eta argia galdu gabe.

Martiri izan nahi duzu. —Nik jarriko dizut martirio eskurakoi bat: apostolu izan eta zeure buruari apostolu ez deitu, misiolari izan —misiodun— eta zeure buruari misiolari ez deitu, Jainko gizon izan eta mundukoa iruditu: ezkutuan bizi!

Sinpletasun handiegia da zurea,apostolutza enpresen balioa begienbistan dagoenagatik neurtzen duzunean. —Irizpide horri jarraituz nahiago zenuke kintal bat ikatz eskukada bat diamante baino.

«Nonne cor nostrum ardens erat in nobis, dum loqueretur in via?» —Ez al geneukan barrua sutan, bidean mintzo zitzaigunean?

Emausko dizipulu hauen hitzak, apostolu bazara, berez atera behar lirateke zure lankideen ezpainetatik, beren bizitzen bidean zu aurkitu eta gero.

Jaungoikoari zeure burua munduan eskaini nahi badiozue, jakintsu baino lehen —emakumeek ez dute jakintsu izan beharrik: aski dute zentzudun izatea— espirituzaleak izan behar duzue, Jaunari ongi lotuak otoitzaren bidez: zuen zentzu eta ahalmen guztiak estaltzen dituen mantu ikustezin bat eraman behar duzue gainean: otoitz, otoitz eta otoitz; ordain, ordain eta ordain.

Ekintza besteentzat utzirik, otoitz egin eta jasaten dutenek, ez dute distirarik izango hemen, baina zein distiratsu izango den haien koroa Bizitzaren Erreinuan! —Bedeinkatua izan bedi «nekearen apostolutza»!

Egia da zure apostolutza zentzudunari «eginkizun isil eta eraginkor» deitu diodala. —Eta ez dut ezer zuzendu beharrik.