Puntuen zerrenda

Barne-hildura. —Ez dut zure barne-hilduran sinesten, zentzuen hildura gutxietsi eta uzten duzula ikusten dudan bitartean.

Begiak! Begien bidez gaiztakeria asko sartzen da bihotzean. —Zenbat esperientzia Davidenaren antzeko!… —Begiak gordez gero, zuen bihotza ziur gordetzen duzue.

Zergatik begira ibili, zure «mundua» zure baitan badaramazu?

Ongi asmatu zuen, arima eta gorputza bata bestearengandik aldendu ezin diren bi etsai eta elkar ikusi ezin duten bi adiskide direla esan zuenak.

Irakurtzen ari ginen —zu eta ni— Jainko gizon haren bizitza arrunta eta, aldi berean, heroikoa. —Eta borrokan ikusi genuen, hilabeteetan, urteetan (haren azterketa bereziaren «zenbaketa»!), gosariaren orduan: gaur garaile, bihar garaitua… Honela idazten zuen: «ez dut gurinik hartu…, gurina hartu dut!».

Guk ere —zuk eta nik— gure… gurinaren «tragedia» biziko bagenu!

Barau estua Jaungoikoari oso atsegin zaion penitentzia da. —Baina denon artean, lasaitu egin dugu. Ez dio axola —alderantziz— zuk, zure Zuzendariaren oniritziarekin, maiz egiten baduzu.

Sar zaitez Kristo Gurutziltzatuaren zaurietan. —Han ikasiko duzu zure zentzuak gordetzen, barne-bizitza izango duzu, eta etengabe eskainiko dizkiozu Aitari Jaunaren eta Mariaren oinazeak, zure zorren eta gizakien zor guztien ordainez.

Mahaitik hildura txikiren bat egin gabe altxatzen zaren egunean, pagano baten antzera jan duzu.

Jaungoikoari zeure burua munduan eskaini nahi badiozue, jakintsu baino lehen —emakumeek ez dute jakintsu izan beharrik: aski dute zentzudun izatea— espirituzaleak izan behar duzue, Jaunari ongi lotuak otoitzaren bidez: zuen zentzu eta ahalmen guztiak estaltzen dituen mantu ikustezin bat eraman behar duzue gainean: otoitz, otoitz eta otoitz; ordain, ordain eta ordain.