Puntuen zerrenda

Ezetz esatera ohitu zaitez.

Hitz egoki hori, zure ahotik irten ez zen txiste hura; aspergarri zaizunarekiko irribarre atsegina; bidegabeko salaketaren aurrean isilik gelditze hura; zure solasaldi atsegina nekagarri eta eragabekoak direnekin; zurekin bizi direnei, behin eta berriz zenbait xehetasun gogaikarri edo aspergarri kontuan ez hartzea… Horretan irautea, bai dela barne-hildura sendoa.

Ez esan: pertsona horrek aspertzen nau. —Pentsa ezazu: pertsona horrek santu egiten nau.

Ez ezazu alferrik galdu zure iritzia menderatzeko aukera. —Zaila da… baina, zein atsegin zaion Jaungoikoari!

Barne-hildura. —Ez dut zure barne-hilduran sinesten, zentzuen hildura gutxietsi eta uzten duzula ikusten dudan bitartean.

Jaunak honela esanarazten zion hurbileko nagusitzat gizon haserrekor eta zakar bat zuen arima bati: Eskerrak, ene Jaungoiko, benetan jainkozkoa den altxor honengatik; izan ere, noiz aurkituko dut beste norbait, nik atsegin ematen diodan bakoitzean ostiko pare batez erantzungo didanik?

Ez egin ezezko kritikarik: Goretsi ezin duzunean, isil zaitez.

Inoiz ere ez ezazu zure anaiaz gaizki

hitz egin, arrazoiak soberan izanda ere. —Joan zaitez lehenbizi Sagrariora, eta gero Apaizarengana, zure aitarengana, eta huts ezazu harekin zure nahigabea.

—Eta beste inorekin ez.

Marmarra, apostolutza lohitu eta oztopatzen duen herdoila da. —Karitatearen aurka doa, indarrak gutxitzen ditu, bakea kentzen, eta Jaungoikoarekin bat egitea galarazten du.

Askoren bizitza, osorik!, zertan erabiltzen den ikusi eta gero (mihia, mihia, mihia, bere ondorio guztiekin), beharrezkoago eta maitagarriago deritzot isilik egoteari.

—Eta ulertu ere, ongi ulertzen dut, Jauna, zuk alferrikako hitzen kontu eskatzea.

Esatea, egitea baino errazagoa da. —Zu…, hain mihi zorrotza duzun hori —aizkora modukoa—, saiatu al zara noizbait, ustekabean bada ere, besteek, zure iritzi «ospetsuan», hain ongi egiten ez dutena zuk «ongi» egiten?

Horren izena hauxe da: xuxurla, marmar, istilu, nahaste, esamesa, istorio, azpijoko…, gezur beltz?, bilaukeria?

—Gauza zaila da, eman behar ez duenaren «irizpide emate» hori, «atso berritsuen kalaka» ez bihurtzea.