Puntuen zerrenda

Kristorekin harremanik ez baduzu otoitzean eta Ogian, nola ezagutaraziko duzu?

Atzerriko autore baten hitzak erabiliz, zure apostolu bizitzaren balioa zure otoitzak balio duena dela esango dizut.

Otoitz gizon ez bazara, ez dut zure asmo zuzentasunean sinesten, Kristogatik lanean ari zarela diozunean.

Ordu beteko ikastaldia, gaur egungo apostoluarentzat, ordu beteko otoitza da.

Eta, nola lortuko dut «gure heziera» eta nola mantenduko «gure espiritua»? —Zure zuzendariak eman, azaldu eta maitarazi zizkizun arau zehatzak betez: bete itzazu eta apostolu izango zara.

Zure Maitasun sua ez dadila argitxa

kur izan. —Amets huts, sasi su, ukitzen duena gar bihurtzen ez duena eta berotzen ere ez duena.

Uzta ugaria da eta langileak gutxi.—«Rogate ergo!» —Erregutu, bada,uztajabeari bidal ditzala langileak bere alorrera.

Otoitza da proselitismo biderik eraginkorrena.

Buruzagiak!… Sendotu ezazu zure nahimena, Jaungoikoak buruzagi egin zaitzan. Ez al duzu ikusten nola jokatzen duten elkarte sekretu madarikatuek? Inoiz ez dute jendetza bereganatu. —Beren kobazuloetan giza deabru batzuk prestatzen dituzte, asko mugituz jendetza nahastu eta zorabiatzen dutenak, beren atzetik joanaraziz neurrigabekeria guztien amildegira… eta infernura. —Hazi madarikatu bat daramate horiek.

Zuk nahi izanez gero…, Jaungoikoaren Hitza eramango duzu, mila eta mila aldiz bedeinkatua eta huts egin ezin duena. Eskuzabal bazara… eta erantzuten baduzu, zure santutasunaren bidez besteena ere lortuko duzu: Kristoren erregetza: «omnes cum Petro ad Jesum per Mariam».

Horiek hizketaldiak! Zer zatarkeria eta zer… nazka! —Eta beraiekin bizi behar duzu, bulegoan, unibertsitatean, kirofanoan…, munduan.

Mesedez isiltzeko eskatzen badiezu, burla egiten dizute. —Kopeta iluntzen baduzu, are eta gehiago ekiten diote. —Joaten bazara, jarraitu egiten dute.

Irtenbidea hau da: lehenengoz, Jaungoikoari beraien alde otoitz egin eta ordaindu; gero…, aurpegia eman gizontsuki eta «mihi-gaiztoaren apostolutza» erabili. —Ikusten zaitudanean zerrendatxo bat esango dizut belarrira.

Txiki izan: ausartasun handiak haurrenak izan ohi dira beti. —Nork eskatzen du… ilargia? —Nor da arriskurik ikusten ez duena, bere nahia lortzearren?

«Jar ezazue» horrelako haur batengan Jaungoikoaren grazia ugaria, haren (Jaungoikoaren) Nahia betetzeko gogoa, Jesusenganako maitasun bizia, bere neurrian lor dezakeen giza zientzia guztia… eta hor daukazue gaurko apostoluen nortasunaren irudia, Jaungoikoak nahi dituen bezala, zalantzarik gabe.

Honela idazten didazu: «Guztiok daukagun gogo bizia, “hau” martxan jarri eta zabaldu dadin, urduritasun bihurtuko dela dirudi. Noiz hautsiko du, noiz lehertuko… noiz izango da gurea mundua?».

Eta hau eransten duzu: «gure guraria ez da alferrikakoa izango Jauna “behartzen”, bultzatzen, erabiltzen badugu: orduan izugarri ondo irabazia dugu denbora».

Alferrik ahalegintzen zara hainbeste kanpoko lanetan Maitasuna falta bazaizu. —Hari gabeko orratzez jostea bezala da.

Tamala, azkenean «zure» apostolutza eta ez «bere» Apostolutza egingo bazenu!