Baina kristau honek ez du sekula esango edo pentsatuko tenplutik mundura jaisten dela Eliza ordezkatzera, ezta ere bere konponbideak konponbide katolikoak direla arazo haietarako. Aldrebeskeria galanta litzateke hori, ene maiteok!. Deitu iezaiozue klerikalismoa, katolizismo ofiziala edo nahi duzuen bezala. Edonola ere, gauzen izateko moduari bortxa egitea litzateke. Mentalitate edo pentsamolde laikal jator bat zabaldu behar duzue alde guztietan, hiru ondorio hauetara eraman behar gaituena:

Zintzoak izan behar dugu nork bere erantzukizuna bere gain hartzeko

Kristau izan behar dugu fedeko senideei begirunez tratatzeko eztabaidagarri diren alorretan geureak ez bezalako konponbideak proposatzen dituztenean.

Katolikoak izan behar dugu gure Ama Eliza ez baliatzeko, bera giza alderdien arteko liskarretan nahastuz.

Eremu honetan besteetan bezalaxe, argi dago ez zenuketela bizitza arrunta santuki eramaterik, Elizak eta zuen giza duintasunak -biek batera- aitortzen dizueten askatasunik gabe. Jainkoaren antzirudira sortu izanagatik gizon-emakumeen duintasunari darion askatasunaz ari naiz. Bai, funtsezkoa da norberaren askatasuna kristau bizitzan. Ez dugu, alabaina, ahantzi behar askatasunak berez dakarrela erantzukizuna.

Zuzen ulertu, bada, nire hitzak: dei bat izan nahi lukete zuen eskubideak egunero erabil ditzazuen, ez bakarrik larrialdietan; dei bat, halaber, herritar bezala dagozkizuen eginbeharrak zintzo bete ditzazuen –bizitza politikoan, bizitza ekonomikoan, lanbide eta unibertsitate bizitzan-, zuen erabaki libreen ondorioak zeuen gain hartuz, dagokizuen independentzia pertsonala bizkarreratuz. Eta kristau mentalitate laikal honek edozein motako fanatismotik ihes eginaraziko zaituzte, edo modu positiboan esanda, zuen herrikide guztiekin bakean bizitzera eramango zaituzte, gizarteko alor guztietan elkarbizitza sustatuz.