Puntuen zerrenda

Bai. Eta zer? —Ez dakit zergatik atzera jotzen duzun arimen aldeko lan horren aurrean —ezkutuko harrokeriaz ez bada: perfektu zarelakoan zaude eta—, erakarri zintuen Jaungoikoaren suak, zoratzen zaituzten argi eta beroaz gain, batzuetan lanabesen ahuleriaren kea sortzen duelako.

Zein apal eta xaloki kontatzen dituzten Ebanjelariek Apostoluen sinesmen eskasa eta zalantzaz betea agertzen dituzten gertakizunak!

—Zuk eta nik lehenbiziko haiek gero izan zuten sinesmen aldagaitza eta sendoa lortzeko esperantzarik gal ez dezagun.

Borroka eta atsekabe garaian, agian «onek» zure bidea eragozpenez betetzen dutenean, altxa ezazu zure apostolu bihotza: entzun Jesusi, ziape aleaz eta orantzaz ari delarik. —Eta esaiozu: «edissere nobis parabolam» —azaldu iezadazu parabola.

Eta geroko garaipena ikustearen poza sentituko duzu: zeruko hegaztiak orain hasi berria duzun apostolutzaren babesean; eta ore guztia harrotua.

Jarrai iezaiozu oraingo eginbeharrakzehazki betetzeari. —Lan hori —apala, monotonoa, txikia— egitez osatutako otoitza da. Eta amesten duzun beste lan horretarako —handia, zabala, sakona— grazia hartzera prestatzen zaituena.

Gauzak ondo, oso ondo egin nahidituzunean, okerrago egiten dituzu.—Behera zaitez Jesusen aurrean, esanaz: ikusten al duzu dena gaizki egiten dudala? —Ba, ez badidazu asko laguntzen, are eta okerrago egingo dut!

Erruki zaitez zure haurraz: begira, egunero orrialde handi bat idatzi nahi dut nire bizitzako liburuan… Baina, hain baldarra naiz! Maisuak ez badit eskua eramaten, marra lirainen ordez, inori erakutsi ezin zaizkion astamakil bihurri eta zirriborroak irtetzen dira nire lumatik.

Hemendik aurrera, Jesus, bion artean idatziko dugu beti.

Guztiena da hastea; irautea, santuena.

Zure iraupena ez dadila izan lehenengo bultzadaren ondorio itsua, inertziaren egina: hausnartua izan dadila.

Ongi pentsatzen duzu…, hotzean: zenbat arrazoi lana bertan behera uzteko! —Eta, antza denez, baten bat garrantzitsua.

Arrazoiak dituzula badakust. —Baina ez duzu arrazoirik.