Puntuen zerrenda

Barre eginarazi dit zure… itxaron ezineko otoitzak. —«Ez dut zahartu nahi, Jesus… —esaten zenion—, Zu ikusteko gehiegi itxarotea da! Orduan, agian, ez dut bihotza haragi bizitan izango, orain bezala. Zahartzaroan, berandu deritzot. Orain, Zurekin bat egite hori bikainagoa litzateke, Maitasun gazte eta garbiz maite baitzaitut».

Jesus ez da asetzen «zatituz»: dena nahi du.

Ez duzu Jaungoikoaren Nahiari zeure burua lotu nahi… eta edozein gizakiren esanera jartzen zara, ordea.

Ez itzazu bere onetik atera gauzak: Jaungoikoa bera eskaintzen bazaizu, zer dela eta izakienganako atxikimendu hori?

Samurtasuna dariozu. —Eta nik esatendizut: karitatea lagun hurkoarekin, bai,beti. —Baina —entzun iezadazu ongi, apostoluarima—, Kristorena da eta Berarentzat bakarrik, Jaunak berak zure bularrean jarri dizunbeste sentimendu hori. —Gainera…, ez al daegia zure bihotzeko morroiloren bat zabaltzean —zazpi morroilo behar dituzu—, behin baino gehiagotan zalantza odeitxoren bat airean gelditu zaizula zure gogoan…, eta, asmo zuzena izan arren, zeure buruari kezkatuta galdetzen diozula: ez ote naiz urrunegi iritsi nire maitasun sentimenduak adieraztean?

Nola dabil bihotz hori? —Ez zaitezkezkatu: santuek ere —zu eta ni bezala, pertsona ongi eratuak eta normalak zirenez— «izaeraren» joera berberak sentitzen zituzten. Eta sentitu ez balituzte, merezimendu eskasekoa izango litzateke beren bihotzak —gorputz eta arima— beste gizaki bati eman ordez, Jaungoikoarentzat gordetzeko «izaeraz gaindiko» erreakzioa.

Horregatik, bidea ikusiz gero, bihotzaren ahultasuna ez da oztopo izan behar arima ausart eta «arras maiteminduarentzat».

Maitasunak… maitasun bat merezi du, benetan!

Adiskide bat altxorra da. —Eta… Adiskide bat!…, zure altxorra dagoen lekuan, hantxe baitago zure bihotza.

Haur on: esaiozu Jesusi egunean askotan: maite zaitut, maite zaitut, maite zaitut…